-
1 wyprowadzić się
сов.вы́селиться, вы́ехатьwyprowadzić się się z mieszkania — вы́ехать из кварти́ры, съе́хать с кварти́ры
Syn: -
2 wyprowadzić\ się
сов. выселиться, выехать;\wyprowadzić\ się się z mieszkania выехать из квартиры, съехать с квартиры
+ wynieść się -
3 wyprowadzać się
-
4 wyprowadzać\ się
несов. выселяться, выезжать; ср. wyprowadzić się -
5 zjechać
глаг.• съехать• съехаться* * *1) (przyjechać) наехать, приехать2) pot. zjechać (zbesztać) разругать3) zjechać (w dół, w bok) съехать (спуститься, свернуть)wyprowadzić się съехать (переселиться)* * *zjecha|ćzjadę, zjedzie, \zjechaćł, \zjechaćny сов. 1. съехать;\zjechać na nartach спуститься на лыжах; \zjechać z szosy съехать (свернуть) с шоссе; czapka \zjechaćła na tył głowy шапка съехала на затылок; \zjechać windą, schodami ruchomymi спуститься на лифте, на эскалаторе;
2. приехать;\zjechaćło wiele osób приехало много людей;
3. объехать, изъездить;\zjechać całą Europę объехать всю Европу;
4. (wrócić do zajezdni, bazy itp.) вернуться (в депо, на базу etc.);5. разг. обругать; разругать; раскритиковать; \zjechać artykuł обругать (раскритиковать) статью+4. objechać, zbesztać, zwymyślać
* * *zjadę, zjedzie, zjechał, zjechany сов.1) съе́хатьzjechać na nartach — спусти́ться на лы́жах
zjechać z szosy — съе́хать (сверну́ть) с шоссе́
czapka zjechała na tył głowy — ша́пка съе́хала на заты́лок
zjechać windą, schodami ruchomymi — спусти́ться на ли́фте, на эскала́торе
2) прие́хатьzjechało wiele osób — прие́хало мно́го люде́й
3) объе́хать, изъе́здитьzjechać całą Europę — объе́хать всю Евро́пу
4) (wrócić do zajezdni, bazy itp.) верну́ться (в депо, на базу и т. п.)5) разг. обруга́ть; разруга́ть; раскритикова́тьzjechać artykuł — обруга́ть (раскритикова́ть) статью́
Syn: -
6 Zelt
im Zelt w namiocie, pod namiotem; -
7 Ruhe
(die) Ruhe bewahren zachow(yw)ać spokój;in (aller) Ruhe w spokoju, spokojnie;in Ruhe lassen zostawi(a)ć w spokoju;jemandem keine Ruhe gönnen nie da(wa)ć k-u spokoju;fam. die Ruhe weghaben zachow(yw)ać spokój;sich nicht aus der Ruhe bringen lassen nie da(wa)ć się wyprowadzić z równowagi;zur Ruhe kommen, Ruhe finden uspokajać <- koić> się;sich zur Ruhe setzen przechodzić < przejść> w stan spoczynku;jemanden zur letzten Ruhe geleiten towarzyszyć k-u w ostatniej drodze;Ruhe! cicho!, spokój!;Ruhe, bitte! proszę o spokój!;gib endlich Ruhe! daj wreszcie spokój!;fam. immer mit der Ruhe! tylko spokojnie!;angenehme Ruhe! dobranoc!
См. также в других словарях:
wyprowadzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wyprowadzać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wywieść [wyprowadzić] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}w pole {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprowadzać się – wyprowadzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} opuszczać lokal, budynek, miejscowość, w której się mieszkało, przenosząc się gdzieś indziej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprowadzić się z domu rodziców. Wyprowadzać się do dużego miasta. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… … Słownik języka polskiego
powynosić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o wielu osobach lub zwierzętach: wynieść, wyprowadzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszyscy współlokatorzy powynosili się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprowadzenie — n I rzecz. od wyprowadzić ∆ Wyprowadzenie ciała, zwłok, zmarłego itp. «przewiezienie trumny ze zwłokami z domu lub szpitala, do domu przedpogrzebowego, kaplicy cmentarnej lub kościoła» wyprowadzenie się rzecz. od wyprowadzić się … Słownik języka polskiego
pod — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia określające zlokalizowanie lub skierowanie czegoś poniżej jakiegoś przedmiotu oraz wyrażenia oznaczające przedmiot… … Słownik języka polskiego
wynieść — dk XI, wynieśćniosę, wynieśćniesiesz, wynieśćnieś, wynieśćniósł, wynieśćniosła, wynieśćnieśli, wynieśćniesiony wynosić ndk VIa, wynieśćnoszę, wynieśćsisz, wynieśćnoś, wynieśćsił, wynieśćnoszony 1. «niosąc usunąć coś skądś, wziąć coś skądś i… … Słownik języka polskiego
przeprowadzić — dk VIa, przeprowadzićdzę, przeprowadzićdzisz, przeprowadzićwadź, przeprowadzićdził, przeprowadzićdzony przeprowadzać ndk I, przeprowadzićam, przeprowadzićasz, przeprowadzićają, przeprowadzićaj, przeprowadzićał, przeprowadzićany 1. «przebyć jakąś… … Słownik języka polskiego
strona — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. stronanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} każda z płaszczyzn ograniczająca coś; bok, ściana, krawędź; także przestrzeń wokół tej płaszczyzny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Północna,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powynosić — dk VIa, powynosićnoszę, powynosićnosisz, powynosićnoś, powynosićnosił, powynosićnoszony «wynieść wielu albo wiele czegoś» Powynosiła z domu wszystkie niepotrzebne rzeczy. powynosić się pot. «o wielu: wynieść się, wyjść, oddalić się, wyprowadzić… … Słownik języka polskiego
mieszkanie — n I 1. rzecz. od mieszkać. 2. lm D. mieszkanieań «pomieszczenie, w którym się stale mieszka, złożone zwykle z pokoi, kuchni, łazienki, ubikacji i przedpokoju» Ciepłe, suche, widne, małe, ciasne, obszerne, rozkładowe mieszkanie. Samodzielne… … Słownik języka polskiego